Opis:
Popularna nazwa tej ryby nawiązuje do mieczowato wydłużonego dolnego płata ogona samca. Ciało podługowate, bocznie spłaszczone, z wypukłym grzbietem i spłaszczonym brzuchem. W płetwie odbytowej promienie trzeci, czwarty i piąty są zrośnięte i tworzą rodzaj lejka - gonopodium. Mieczyk wprowadza kopulator do otworu płciowego samicy i składa pakiety z nasieniem, które są tam następnie przechowywane. Służa one do zapłodnienia kolejnych miotów. Mieczyk Hellera ma oliwkowozielony grzbiet, a boki i brzuch coraz bardziej żółte. Istnieje wiele wariantów kolorystycznych. Samice są większe od samców. Ciężarne samice mają tuż przed porodem mocno powiększony brzuch i wyraźną czarną plamę w okolicach brodawki moczowo-płciowej, tak zwaną „plamę ciążową”.

Rozmiary:
samiec do 8 cm, samica do 12 cm

Rozmnażanie:
Do zapłodnienia dochodzi wewnątrz ciała samicy. Ponieważ rodzice wykazują skłonność do kanibalizmu, na dzień lub dwa przed porodem samicę trzeba umieścić w kotniku lub odgrodzić kratką. Po urodzeniu młode powinny być karmione sproszkowaną karmą.

Zachowanie:
Jest to żwawa, ale pokojowo nastawiona ryba, która lubi przebywać w większej grupie. W jej ramach powstaje struktura hierarchiczna, tworzona przede wszystkim przez samce. Ze względu na dużą łatwość dostosowywania się do warunków zewnętrznych, mieczyki są szczególnie polecane dla początkujących akwarystów.

Pokarm:
Mieczyki są wszystkożerne. Należy podawać im przede wszystkim świeży pokarm, żywe naupliusy solowca i warzywa lub glony. Ryba przyzwyczaja się z łatwością do mieszanej karmy w płatkach.

Wymagania hodowlane:
Zbiornik w którym przebywają mieczyki, musi być obsadzony bujną roślinnościa, a jednocześnie zapewniać dostatecznie dużo wolnej przestrzeni do pływania. Powinien mieć żwirowe podłoże i liczne kryjówki, w których młode ryby mogłyby się schronić przed atakami dorosłych. Temperatura wody musi wynosić 22-25°C, jej odczyn powinien być obojętny, a twardość średnia lub duża.